Hans ontdekt dat het mes aan twee kanten snijdt.
Via Jouw Kans kunnen mensen die ondersteuning krijgen van Sius werken bij een bedrijf, een zorginstelling of bijvoorbeeld op een werkplek binnen een woonlocatie. De werkcoach kijkt samen met de werkzoekende wat de wensen en mogelijkheden zijn in het werk. Hans werkt al geruime tijd bij Careaz, ook hij krijgt ondersteuning vanuit Jouw Kans. Lees hieronder zijn verhaal.
Een echte baan.
Hans werkt vijf dagen in de week elke ochtend bij de locatie Antoniushove van Careaz. ‘’Het is een echte baan. Elke ochtend start eigenlijk hetzelfde. Samen met mijn collega’s en de bewoners begin ik met een bakje koffie. Daarna start ik met het ‘echte’ werk. Wat ik doe verschilt per dag. De ene keer stofzuig ik extra goed en de andere keer haal ik het onkruid op het terras weg. Ook gaan we soms een dagje weg met de bewoners. Een ding is wel altijd hetzelfde en dat is dat ik tussendoor altijd een praatje maak met de bewoners.’’
‘’Ik hoor bij het interieur.’’
Hans werkt al acht jaar bij Careaz en hij heeft het nog steeds ontzettend naar zijn zin. ‘’Eigenlijk kun je wel zeggen dat ik bij het interieur hoor. Iedereen kent mij en ik ken iedereen. Mijn ouders hadden vroeger een café, De driehoek. Het café zat midden in het dorp van Lichtenvoorde. Daar heb ik veel van de bewoners van Antoniushove al leren kennen. Dat maakt dat ik mij hier extra thuis voel.’’
‘’Het mes snijdt aan twee kanten.’’
Muriel, werkcoach Jouw Kans, licht toe hoe Hans bij Careaz terecht is gekomen. ‘’Toen Hans zich minder op zijn plek ging voelen bij zijn oude baan, gingen we op zoek naar iets anders. We hebben goede gesprekken gevoerd over wat hij echt leuk vindt om te doen. Hans vertelde vaak dat hij het zo leuk vindt om langs te gaan bij zijn moeder en haar medebewoners. Toen hebben we Careaz benaderd om te vragen of ze wellicht werk voor Hans hadden.’’ Mireille Wopereis, coördinator informele zorg en begeleider van Hans, vult aan: ‘Wij waren meteen enthousiast. Het mes snijdt echt aan twee kanten. Hans heeft het ontzettend naar zijn zin. Hij voelt zich hier echt mens en geen cliënt. En hij ontlast onze zorgmedewerkers door hen taken uithanden te nemen. Het is gewoon echt een win-winsituatie.’’
Grenzen aangeven.
‘’Ik heb in acht jaar veel geleerd hier. Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd mijn grenzen aan te geven. Ik vind het heel fijn om zonder druk te werken. Als iemand mij iets vraagt waar ik zenuwachtig van wordt, geef ik dit nu aan. Dit zorgt ervoor dat ik prettig kan werken. Maar ze leren hier ook veel van mij. Zeker na acht jaar. Ik moet vaker aan Martin, mijn begeleider op de werkvloer, vertellen hoe iets moet, dan andersom.’’, sluit Hans met een lach af.